Τραμπ και Πούτιν αντιμέτωποι ταυτόχρονα με τον… πέλεκυ της Δικαιοσύνης
Οι δύο αυτοί άνδρες, που περιφρονούν τους δημοκρατικούς θεσμούς με το ίδιο πάθος, βρίσκονται αντιμέτωποι με τη Δικαιοσύνη που θεωρούν ότι μπορούν να χλευάζουν
Όσα δεν φέρνει ο χρόνος όλος, τα φέρνει μια στιγμή. Ο Ντόναλντ Τραμπ και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο πρώτος δηλωμένος θαυμαστής του δεύτερου, αφού έφεραν τα πάνω κάτω στο παγκόσμιο σκηνικό, απειλούνται ταυτόχρονα με τον πέλεκυν της δικαιοσύνης.
Υπάρχει μια ποιητική δικαιοσύνη, σχολιάζει ο Guardian, στο γεγονός ότι στις 17 Μαρτίου το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο (ICC) εξέδωσε ένταλμα σύλληψης του Ρώσου προέδρου. Πριν βγει ο μήνας δικαστήριο της Νέας Υόρκης αποφάσισε την παραπομπή του Αμερικανού προέδρου σε δίκη.
Το δίχως άλλο δεν χωρεί σύγκριση ανάμεσα στις δύο περιπτώσεις, αφού πρόκειται και για δύο εντελώς διαφορετικές πολιτικές προσωπικότητες που θα κρίνει κάποια στιγμή η ιστορία.
Ο Πούτιν «καταζητείται» για τον ρόλο ενορχηστρωτή που κρατά στα εγκλήματα πολέμου που σημειώνονται έναν και πλέον χρόνο τώρα στην Ουκρανία. Ο Τραμπ πάει δίκη για τα χρήματα που έδωσε σε μια πορνοσταρ για να μην δημοσιοποιήσει τις ερωτικές τους συνευρέσεις.
Ωστόσο, εντυπωσιάζει και εγείρει πλήθος σχολίων το γεγονός ότι οι δύο αυτοί άνδρες, που περιφρονούν τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους νομικούς κανόνες με το ίδιο πάθος, βρίσκονται αντιμέτωποι με το σύστημα δικαιοσύνης που θεωρούν ότι μπορούν να χλευάζουν και να του ξεφεύγουν ατιμώρητοι.
Φυσικά και δεν υπάρχει καμιά απολύτως εγγύηση ότι ο βαρύς πέλεκυς θα πέσει τελικά στα κεφάλια τους και θα τους κοντύνει τα πόδια. Όσοι ανυπομονούν να δουν τον Πούτιν να δικάζεται στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης θα πρέπει να έχουν κατά νου ότι ο μόνος λόγος που κατάφεραν οι σύμμαχοι να δικάσουν μέλη της ναζιστικής ηγεσίας της Νυρεμβέργης ήταν ότι η Γερμανία του Χίτλετ είχε γίνει σκόνη και θρύψαλα. Ο Ρώσος πρόεδρος παραμένει αμετακίνητος στο Κρεμλίνο και έχει στα χέρια του 6.000 πυρηνικές κεφαλές που κραδαίνει κατά το δοκούν. Αν ο Πούτιν δεν βρεθεί εκτός εξουσίας εκ των έσω ή με οποιοδήποτε άλλο τρόπο, το ένταλμα για τη σύλληψη του θα παραμείνει μια συμβολική υπενθύμιση ότι στα μάτια της διεθνούς νομοθεσίας είναι ένας παρίας και φυγάς.
Μια τέτοια διέξοδος δεν είναι εφικτή για τον Τραμπ. Ωστόσο το σύστημα που ο Αμερικανός πρώην πρόεδρος έχει στηλιτεύσει ως διεφθαρμένο μέχρι το μεδούλι απαιτεί η υπόθεση του να έχει νομική βάση αναντίρρητης συνοχής και να αποδειχτεί η ενοχή του πέραν πάσης αμφιβολίας. Με απλά λόγια είναι πολύ πιθανό τελικά το κατηγορητήριο εναντίον του να καταρρεύσει σαν πύργος από τραπουλόχαρτα ή ακόμα κι αν προχωρήσει σε δίκη ο Τραμπ να κριθεί αθώος όλων των κατηγοριών.
Όπως άλλωστε είχε δηλώσει πρώτη η Έμιλι Πάνκχερστ «μεταξύ της δικαιοσύνης και της απονομής δικαιοσύνης υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος που τις χωρίζει»…
